Emotionalisering betekent datbinnen het gezin de omgang met elkaar centraal staat, dat die omgang bij voorkeur positief, leuk en gezellig moet zijn en dat emoties (hoe een ieder zich voelt) de sturende factor zijn.
Aspecten
Emotionalisering kent een aantal aspecten:
Ouders vinden het belangrijk dat zij in positieve verbinding staan tot hun kind. Er mag geen afstand zijn, de omgang met elkaar bestaat vooral uit liefdevol contact. Dit moet de basis vormen voor een fijne, makkelijke en leuke tijd met en voor het kind.
Ouders zorgen vooral voor bevestiging. Bevestiging betekent dat zij met aandacht aanwezig zijn, veel contact maken, aangeven hoe blij zij zijn met hun kind en hem laten weten hoe uniek en bijzonder hij is door veel te glimlachen en lichaamscontact te hebben.
Ouders zijn afgestemd op signalen van hun kind. Emoties moeten zeer serieus genomen worden, omdat die de graadmeter zijn of hij zich veilig genoeg voelt. Een kind dat zich emotioneel laat gaan (huilbuien, woedeaanvallen, boosheid, schelden, koppigheid) geeft aan dat hij niet lekker in zijn vel zit. Ouders moeten de oorzaak daarvan achterhalen en wegnemen. Mogelijk is de verbinding met de ouders niet positief genoeg of krijgt het kind te weinig ruimte om zichzelf te zijn (thuis of op school).
Opvoeding
Emotionalisering doet een kind tekort. De ontwikkeling van een kind is gebaat bij een heldere opvoedsituatie, waarin er voldoende verschil en afstand bestaat tussen ouders en kind. Vooral dan kan een kind tot zelfstandigheid komen en een identiteit ontwikkelen.