Psychologisering van de opvoeding

Psychologisering van de opvoeding

Psychologisering van de opvoeding houdt in dat een kind in zijn ontwikkeling te eenzijdig benaderd wordt via concepten uit de psychologie in plaats van pedagogisch zelfstandig gemaakt.

Psychologisering van de opvoeding

Aspecten

Psychologisering van de opvoeding kent een aantal aspecten:

  • Ervaringen van alledag die horen bij het leven ziet men als schadelijk en benoemd in psychologische termen als trauma en angststoornis. Maar voor je het weet ondermijn je hiermee de veerkracht van het kind. Hij gaat geloven dat ieder beetje narigheid voor hem ziekmakend is.
  • Gedrag dat afwijkt van gelukkig en succesvol zijn benoemt men in psychologische labels. Het gaat dan om labels als autisme, ADHD, burn-out, depressie, maar ook termen als hoogsensitiviteit en overprikkeling. Het is echter veel aannemelijker dat dergelijk gedrag bij een kind (hij is immers nog in de groei) een teken is dat hij via de opvoeding meer vaardigheden moet aanleren om zijn gedrag te kunnen reguleren.
  • Zodra zich iets voordoet in het leven van een kind kijkt men puur en alleen naar hoe hij ‘weer in zijn kracht kan komen’ of van de situatie ‘kan groeien’. De hulpverlening wordt ingeschakeld, die concepten uit de psychologie en de coaching inzet, zoals mindset en motivatie. Ouders gaan er vaak geheel aan voorbij dat zijzélf, via de opvoeding, hun kind veel waardevols kunnen meegeven.

Opvoeding

De ontwikkeling van een kind is afhankelijk van opvoeding en van de kwaliteit van die opvoeding. Opvoeding kan men niet vervangen door gedrag te benoemen in psychologische termen, noch door een psychologische of coachende begeleiding.